Het al twintig jaar lopende veldonderzoek 'Mest als Kans' dat in 1999 door onderzoekers van het Louis Bolk Instituut is opgezet als onderdeel van de publiek-private samenwerking 'Beter bodembeheer', richt zich op het effect van negen verschillende bemestingsstrategieën op bodemkwaliteit, gewasopbrengst, stikstofuitspoeling en mineralenbalans. In dat onderzoek werden verschillende soorten mest gebruikt: Een bemesting met NPK en drijfmest die sterk gericht is op de groei van het gewas, bemesting met drie verschillende soorten compost die vooral een sterk effect hebben op de bodem en bemesting me potstalmest, kippenmest en compost in combinatie drijfmest die gericht zijn op bodem en plant.

Opbrengsten

Uit het onderzoeksrapport blijkt dat na twintig jaar met name de laatste bemestingstrategieën met kippenmest, potstalmest en GFT + drijfmest die gericht zijn op bodem en plant de hoogste opbrengsten opleverden. De opbrengst van deze bemestingsstrategieën was gemiddeld 20% hoger dan van andere bemestingsstrategieën. Bij een bemesting met alleen groencompost - dat bodemvoedend is - of kunstmest (NPK) - plantvoedend - lieten de opbrengsten in de loop van de twintig jaar een sterke daling zien.

Stikstofuitspoeling

Onderzoekers keken ook naar de stikstofuitspoeling en mineralenbalans, waarvoor ze gebruik maakten van het NDICEA stikstofmodel. Er zijn berekeningen gemaakt voor de periode 2008 - 2019. Uit die berekeningen blijkt dat de stikstofuitspoeling bij een bemesting met potstalmest en GFT+Drijmest het hoogst was, bij een bemesting met composten was de stikstofuitspoeling laag.

Hoewel de verschillende bemestingen verschillen in aanvoer van hoeveelheden stikstof, fosfaat en kali, blijkt er weinig verschil in onttrekking van deze mineralen door de plant. Extra stikstof leidt niet altijd tot hogere opbrengsten, maar verhoog wel de kans op stikstofuitspoeling.

Bemesting die ook bodem voedt, zorgt voor betere opbrengst